کرسی ترویجی نقش فلسفه برای حل بحران معنای زندگی و بی‌هویتی برگزار شد
هشتمین کرسی ترویجی با مجوز شورای اعطای مجوزهای حوزه علمیه خراسان و توسط دبیرخانه رقابت های نخبگانی علوم عقلی با عنوان «فلسفه برای حل بحران معنای زندگی و بی هویتی در جهت ارتقاء کیفیت زندگی فردی و اجتماعی چگونه نقش ایفا می کند؟» در سالن همایش‌های علمی هتل ولایت مشهد مقدس در تاریخ ۱۰ اسفندماه ۱۴۰۲ برگزار شد.
در این کرسی که با ارائه حجت الاسلام سید جعفر موسوی پژوهشگر علوم عقلی برگزار گردید، حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی شیروانی عضو هیأت علمی گروه فلسفه و کلام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و دکتر عباس جوارشکیان عضو هیات علمی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی، به نقد و بررسی کرسی پرداختند و مدیریت علمی این کرسی بر عهده حجت الاسلام محمد رضا شریفی مدرس حوزه و دانشگاه بود.
در ابتدای کرسی حجت الاسلام سید جعفر موسوی علت اصلی طرح و بررسی این مسئله را خودکشی و افسردگی های ناشی از فقدان معنای زندگی و بحران هویت دانست. وی افزود؛ از آنجاییکه فلسفه اسلامی به عنوان علم هستی‌شناسی برهانی، متکفل کشف حقیقت هستی و روابط میان موجودات عالم است؛ می‌تواند اطلاعات دقیقی از شناخت نفس انسان، فرآیند ادراک، سعادت و هدف غایی از زندگی را در بستر واقعیت نشان دهد و فرآیند حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب را بر اساس تحلیل نیازها و مفاهیم بنیادین، با محوریت جوهر وجودی انسان ارائه نماید. وی ضمن اشاره به پیشینه و ضرورت مقاله، هسته اصلی مقاله را فرمول حرکت دانست. در بیان این فرمول گفت: تمام افعال اختیاری انسان از فرمول تصور فعل، تصدیق به فایده، شوق شدید به انجام و در نهایت تحقق فعل اختیاری، تبعیت می کند که فلسفه قرار است در اولین مرحله که تصور و تصدیق باشد ایفای نقش کند.
بعد از بیان ابعاد مختلف مسئله توسط ارائه دهنده محترم، استاد ارزیاب محترم جناب آقای دکتر جوارشکیان به ارائه دیدگاه خود نسبت به مقاله پرداخت. وی ضمن تقدیر و تشکر از اعضای گروه جهت همت بلند نسبت به امتداد بخشی فلسفه، ساختار نامعلوم و روند اشتباه بحث، نوع ورود و خروج نامنابسب به بحثها و عدم انسجام و عدم وضوح سرفصلها را از نقاط ضعف مقاله دانست. وی برخی از مباحث مقاله را خارج از مسئله اصلی و بی ربط به آن دانست. وی افزود؛ روح این مقاله باید ناظر به فرآیند سازی تغییر رفتار باشد ولی بیشتر به تحلیلهای فلسفی پرداخته است. البته باید دانست که فرآیند سازی نیاز شدیدی به اطلاع از رشته هایی همچون روانشناسی، جامعه شناسی و ... دارد. او در ادامه به عنوان نقد به این نکته اشاره کرد که فرمول ارائه شده به عنوان هسته اصلی مقاله از مدل خطی تبعیت می کند که بسیار قدیمی است و دانشمندان دیگر آن را کافی نمیدانند. وی استناد کلی به نصوص دینی در این مقاله که از منظر فلسفی نوشته شده است را بلاوجه دانست.
سپس استاد ارزیاب محترم جناب حجت الاسلام دکتر علی شیروانی به ارائه دیدگاه خود در مورد مقاله پرداخت؛ وی نقطه قوت این مقاله را تمرکز بر روی مشکلات امروزی جوامع دانست. او به عنوان نقد اصلی خود بر این مقاله به این نکته اشاره کرد که این مقاله می خواهد با فلسفه به معنای متافیزیک صرف به فرآیند سازی و حل مسئله بپردازد که باید دانست فلسفه به این معنی کافی نیست بلکه در این زمینه نیاز شدیدی به فلسفه های مضاف همچون فلسفه علم، فلسفه اخلاق، فلسفه هنر و ... وجود دارد. وی افزود که این مقاله در زمینه تحلیل های فلسفی خوب است ولی در زمینه فرآیند سازی خیر. او در نقد نهایی خود به این نکته اشاره کرد که در این مقاله به واقعیات اجتماعی توجهی وجود ندارد و باید دانست که بین ذهنیات و واقعیات اجتماعی تفاوت زیادی وجود دارد.
در پایان ارائه دهنده محترم ضمن پذیرش برخی از نقد ها و پیشنهادات اساتید به نقد عدم توجه به فرآیند سازی در مقاله اینطور پاسخ داد که از اساس مسئله اصلی این مقاله فرآیند سازی نیست بلکه بیشتر جنبه تحلیلی دارد تا فرآیند سازی.