نظریهپردازی: عبارت است از ارائه نظریه علمی جدید در عرصه یکی از علوم حوزوی و دانشهای وابسته و ابزاریِ آن یا در عرصه بینرشتهای دینی.
نوآوری در نظریه: عبارت است از هرگونه ابداع علمی و نظری اعم از تولید گفتمان نو، دانش جدید، روش جدید، نظریه نو، مطلب ابداعی مادون نظریه و نیز نقد در تراز هرکدام از این سطوح که به معنای اعم آن، گرچه شامل نظریه هم میشود، در اینجا مقصود از آن هرگونه نوآورده علمی است که نازلتر از نظریه باشد.
برای آشنایی با شرایط و ضوابط کرسی نظریهپردازی و نوآوری در حوزه علمیه خراسان به آییننامه ذیل مراجعه نمایید.
آییننامه ساختار و نحوه برگزاری کرسیهای نظریهپردازی حوزوی (مصوب فروردین ۱۴۰۱)